पाकळी पाकळी मी. . .
जपणार आता किती ?
तुझ्या स्पर्शांची ओढ मला
तुझ्या स्पर्शांची वाटे भीती !
वाटते की हा गंधकोष माझा . . लुटशील का रे तू ?
भ्रमर होऊन माझ्याच मिठीत . . मिटशील का रे तू ?
तुझ्या मिटण्याची ओढ मला . . .
तुझ्या लुटण्याची वाटॆ भीती
वाटते की मला वेचून घेशील. . . ऐन पहाटेस तू
दवाचे मोतीही टिपून घेशील . . राजहंस आहेस तू
भय रात्रीचे नाही मला. .
पहाटेचीच वाटे भीती
स्पर्शताच तुझ्या तेजस हातांनी , उमलून येईन मी
तुझ्यासाठी रात्र सोसली काट्या्त . .तुझीच होईन मी
फूल होण्याची ओढ मला . . .
कळी नसण्याची वाटे भीती !
पाकळी पाकळी मी . . . . . . . . . . .
8 comments:
व्वा व्वा...... एकदम रोमॅटिक रे.....!!
खूप दिवसांनी तुझी नवी कोरी कविता..... आणि ती ही इतकी रोमॅंटिक.... मजा आ गया...:)
धन्यवाद जयश्री !!
dada mastach..........
atishay utkrushta virodhabhas.....
khupach masta
खुपच सुंदर कविता...आधी पण मी वाचल्या आहेत तुमच्या कविता...आज लगेच अभिप्राय देतेय..मज़ा आ गया...
दीपिका जोशी 'संध्या'
फूल होण्याची ओढ मला . . .
कळी नसण्याची वाटे भीती !
वा वा रिषू मजा आला यार. किती दिवसांनी शब्दात आलास रे. उपासमारीने जीव जायची पाळी आली होती.
शैली आवडली. यमकावर परत येण्याची तुझी नेहमीची त-हा या कवितेत एक नवा साज लेऊन वाचायला मिळाली.
~ तुषार
तुझ्या मिटण्याची ओढ मला . . .
तुझ्या लुटण्याची वाटॆ भीती
wah...... kya baat hai.........
aavadali.......
agavar kaata aala reeeeee
ekdam zakassssss
sarvanna Shandyavaad
Post a Comment