हलतात फक्त ही पाने
वारयाची चाहुल नाही
ह्या पाचोळयावर कोठे
काळाचे पाउल नाही
ही दुपार संथपणाने
काळोख लपेटत आहे
हा दिवस मला जाताना
दाराशी भेटत आहे।
हे दु:ख मला आवडते
शिशिराच्या पानगळीचे
मी उदासवाणे मौन
पांघरतो सांजधुळीचे
----
कविता म्हणजे काही नि:शब्दातले शब्दात आणण्याचे planchet.
4 comments:
कवीवर्य, मानाच्या मुज-याचा स्वीकार व्हावा! फ़ारच सुरेख! चित्र पण मस्तच :)
जयश्री
मस्त!!!
व्वा ! निव्वळ शब्दचित्र !
तुमच्या सगळ्याच कविता क्लास अपार्ट आहेत..
ही खूप म्हणजे खूपच आवडली.
या सोबतच आवडलेली - पूर्णत्व.
Post a Comment