गुड माँर्निंग

गुड माँर्निंग म्हणत येते माझ्या दारी सकाळ
तिचे केस भुरभुर उडत झाकीत असतात कपाळ
मोहक तिच्या अस्तित्वाची निरखीत कलाकुसर
चाचपडतच बंद करतो कोनाडयातला गजर

उठतो जोडत मनातल्याच देवापुढती हात
गिझर करतो ओँन यंत्रवत घासत घासत दात
थोरल्याला मग आधी लाडिक , नंतर बाप-स्टाईल
हाक देतो " उठा आता, नाहितर बस जाईल"

दार उघडतो, उजाडलेले असते अंधूक अंधूक
पेपरवाला येतो ऐटीत, फेकतो पेपर अचूक
पदर खोचून येते बायको, बोलू लागतात भांडी
थोरला मागतो टाय, धाकला उठून मागतो मांडी

बस येते , थोरला जातो , धाकला करतो गाई
चहा पीत अंगणात बसतो , दोघेच क्षण काही
शब्दच गुंफतो वेळ नसतोच गुंफायाला बोटे
घडयाळ आपले उगारूनच उभे असते काटे

सकाळ अशी रोजच पण चहा, अंगण, दोघे
याहुन वेग़ळे काय असते कविता करण्याजोगे?

दि। 28 मार्च 2007